ส่วนที่ ๑ บทนำ
สภาพทั่วไปของตำบลวังประจัน
๑. ข้อมูลพื้นฐานของตำบลวังประจัน
๑.๑ ประวัติความเป็นมา
ตำบลวังประจันในสมัยอดีต ดูแลการปกครองโดย ตำบลกุบังปะโหลด อำเภอเมือง จังหวัดสตูล หลังจากนั้นได้แยกมาเป็นตำบลควนสตอ กิ่งอำเภอควนโดน จังหวัดสตูล แบ่งการปกครองออกเป็น ๑๑ หมู่บ้านด้วยกัน รวมทั้งในเขตพื้นที่ตำบลวังประจันในปัจจุบันด้วย ในสมัยนั้นมี นายบัญญัติ มาราสา (กำนันเหยด) ดำรงกำนันตำบลควนสตอ (ปัจจุบัน นายสัน ดาแลหมัน ดำรงตำแหน่งกำนันตำบลควนสตอ)
ในเวลาต่อมา กิ่งอำเภอควนโดน ยกฐานะเป็นอำเภอควนโดน ในเขตวังประจันมีด้วยกัน ๒ หมู่บ้าน มี หมู่ที่ ๑๐ บ้านทุ่งมะปรัง และหมู่ที่ ๑๑ บ้านวังประจัน ปี พ.ศ. ๒๕๓๕ ทางการได้ยกฐานะและแยกการปกครองจากตำบลควนสตอ เป็นตำบลวังประจัน โดยแบ่งการปกครอง ๔ หมู่บ้าน หมู่ที่ ๑ บ้านทุ่งมะปรัง หมู่ที่ ๒ บ้านเขานุ้ย หมู่ที่ ๓ บ้านวังประจัน และหมู่ที่ ๔ บ้านวังประใต้ โดยมี นายสมัย ละใบแด ดำรงตำแหน่งกำนันตำบลวังประจันในสมัยนั้น ปัจจุบันมีนายอัสนี ละใบแด ดำรงตำแหน่งกำนันตำบลวังประจัน
เมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๔ ก่อนที่เป็นตำบลวังประจัน และเป็นตำบลควนสตอในสมัยอดีตนั้นตำบลวังประจัน อำเภอควนโดน จังหวัดสตูล เดิมคือตำบลกุบังปะโหลด อำเภอเมือง จังหวัดสตูล สาเหตุที่ชื่อว่าหมู่บ้านวังประจัน เพราะสมัยสงครามโลกครั้งที่ ๒ เป็นช่วงที่ประเทศญี่ปุ่นกับประเทศอังกฤษล่าอาณานิคมและทหารญี่ปุ่นได้เคลื่อนทัพผ่านประเทศมาเลเซียมายังชายแดนประเทศไทยและตั้งฐานทัพ ณ ที่แห่งนี้ และเกิดการปะทะกับกลุ่มกองโจรต่างๆ ณ ที่นี่ คำว่า “วัง” ความหมายคือ พื้นที่ที่อยู่ในหุบเขาล้อมรอบ คำว่า “ประจัน” ความหมายคือการปะทะการต่อสู้ในสนามรบ ก็เลยเป็นสาเหตุทำให้ชาวบ้านเรียกติดปากมาถึงปัจจุบันนี้ว่า “วังประจัน”
อีกตำนานหนึ่ง ผู้อาวุโสในชุมชนเล่าว่า คำวังมาจากภาษมาลายู คำว่า “กุบัง” แปลว่า “วัง” สำหรับประจันเพี้ยนมาจากคำว่า “บลาจัน” ภาษามาลายูเช่นกัน ความหมายว่า กะปิ (เคย) ชาวบ้านจึงเรียกตืดปากว่า “กุบังบลาจัน” “วังเคย” ในภาษาถิ่นใต้ ด้วยสาเหตุที่เรียกเช่นนี้เพราะว่า ในพื้นที่ตำบลวังประจันในสมัยอดีตจะมีความอุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรทางธรรมชาติ และแหล่งน้ำ การเดินทางต้องใช้เส้นทางน้ำ และเดินเลียบเชิงเขาเพื่อไปยังตัวจังหวัด เส้นทางที่เดินต้องผ่านคลองทุ่นแอ่งน้ำขนาดใหญ่ ภายในแอ่งน้ำมีน้ำเยอะและลึก จึงเรียกว่า “ กุบัง” และในแอ่งน้ำมีก้อนหินกลม ๆ เหมือนกับมีคนปั้นเอาไว้ วางเรียงรายขนาดเท่ากันคล้าย ๆ กับก้อนกะปิ เพระสมัยก่อนกะปิชาวประมงแม่ค้าขายเคยจะปั้นก้อนเคยเป็นก้อนกลม ๆ พอประมาณ ชาวบ้านเมื่อเห็น ก็เรียกติดปากกันว่า บลาจันจึงได้คำรวมกันว่า “กุบังบลาจัน” ความหมายว่า “วังเคย” นั้นเอง และได้เพี้ยนมาเป็น “วังประจัน” ในปัจจุบันนี้
ต่อมาตำบลวังประจัน เดิมยังมีฐานะการปกคอรงเป็นสภาตำบลวังประจัน และได้รับยกฐานะจากสภาตำบลวังประจัน ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่องการจัดตั้งสภาตำบลวังประจัน เป็นองค์การบริหารส่วนตำบลวังประจัน ประจำปี พ.ศ. ๒๕๔๗ ตั้งแต่วันที่ ๙ เดือนกรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗ และได้ปรับขนาดเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลขนาดกลาง ตามประกาศกำหนดขนาดขององค์การบริหารส่วนตำบล ของคณะกรรมการกลางพนักงานส่วนตำบลจังหวัดสตูล (ก.อบต.สตูล) ครั้งที่ ๔/๒๕๕๑ เมื่อวันที่ ๓๐ เมษายน ๒๕๕๑
หมายเหตุ
จากสองตำนานดังกล่าวข้างต้นนี้ ไม่ประสงค์จะให้เกิดความแตกแยกแต่อย่างใด เพียงแต่ต้องการอยากให้ผู้อ่านได้ศึกษาค้นคว้าเพิ่มเติมต่อไป จากท่านผู้อาวุโสหรือจากเอกสารตำราที่ได้เก็บรวบรวมเอาไว้ เพื่อที่จะได้ความจริงที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้น
๑.๒ ลักษณะที่ตั้ง
ตำบลวังประจัน ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอำเภอควนโดน จังหวัดสตูล ตามถนนสมันตรัฐวิถี ถนนทางหลวงหมายเลขที่ ๔๑๘๔ ระยะทางประมาณ ๑๕ กิโลเมตร และระยะทางห่างจากตัวจังหวัดสตูลประมาณ ๓๘ กิโลเมตร
องค์การบริหารส่วนตำบลวังประจันตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ของที่ว่าการอำเภอควนโดน การเดินทางตามถนนทางหลวงจังหวัดหมายเลข ๔๑๘๔ ระยะทางประมาณ ๑๕ กิโลเมตร ระยะทางห่างจากจังหวัดสตูลประมาณ ๓๘ กิโลเมตร
๑.๒ อาณาเขต
ทิศเหนือ ติดต่อกับ ตำบลทุ่งนุ้ย อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล
ทิศตะวันออก ติดต่อกับ ตำบลทุ่งหม้อ และตำบลปาดังเบซาร์ อำเภอสะเดา
จังหวัดสงขลา
ทิศใต้ ติดต่อกับ รัฐเปอร์ลิส ประเทศมาเลเซีย และตำบลเกตรี
อำเภอเมือง จังหวัดสตูล
ทิศตะวันตก ติดต่อกับ ตำบลเกตรี อำเภอเมือง จังหวัดสตูล
ตำบลควนสตอ และตำบลควนโดน อำเภอควนโดน จังหวัดสตูล
๑.๓ สภาพภูมิประเทศ
ตำบลวังประจัน มีสภาพพื้นที่เป็นที่ราบลุ่มเชิงเขา ล้อมรอบด้วยเทือกเขาต่างๆทางทิศตะวันตก มีเขาคันติง ด้านทิศตะวันออกและทิศใต้ มีเทือกเขาสันกาลาคีรีกั้น เป็นพรมแดนไทย-มาเลเซีย เทือกเขาเหล่านี้เป็นต้นกำเนิดแหล่งน้ำสายงาน เช่น น้ำตกยาโรย น้ำตกโตนปลิว น้ำตกจิ้งหรีด เป็นต้น น้ำที่ไหลลงมาจากเทือกเขา มาเป็นลำคลองสายต่างๆ มีชื่อเรียกหลายชื่อ คือ คลองวังประคลองทุ่น คลองเชี่ยว คลองหัก ลำคลองทั้งหมดนี้ไหลไปรวมกันเป็นคลองวังโต๊ะ คลองกาหมิง ทางตอนเหนือของบ้านทุ่งมะปรัง เกิดเป็นลำคลองดูสน ณ จุดนี้ จากนั้นเป็นที่ราบสามารถปลูกข้าว เช่น ทุ่งนาวังสาย ทุ่งมะปรัง ทุ่งนาวังประจัน และยังมีที่บริเวณเชิงเขา ที่ใช้ปลูกยางพารา และสวนผลไม้ เช่น ควนเจ๊ะหมีน ควนช้างดิ่ง ส่วนพื้นที่อื่นๆ ทางราชการได้ประกาศเป็นสวนป่า และเป็นเขตอุทยานแห่งชาติทะเลบัน เพื่ออนุรักษ์ทรัพยากรที่อยู่ในป่า ตลอดจนป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ ไว้เป็นพื้นที่ต้นน้ำต่อไปตำบลวังประจัน เป็นตำบลพื้นที่มีสภาพเป็นที่ราบลุ่มเขิงเขาและเชิงควน มีสายน้ำล้อมรอบ มีทรัพยากรป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์มาก มีแหล่งน้ำธรรมชาติหลายสาย มีประปาภูเขา เป็นพื้นที่ที่เหมาะสมทำการเกษตรเป็นอย่างมาก การทำสวนไม้ผล สวนยางพารา ปลูกพืชเกษตร พืชผักสวนครัว ส่วนที่เหลือเป็นที่อยู่อาศัยของประชากร และอื่น ๆ
- ตำบลวังประจัน เป็นตำบลที่มีสภาพทางภูมิศาสตร์ ที่มีภูเขาล้อมรอบมีอากาศ ร้อนชื้น มีฝนตกเกือบตลอดทั้งปี ทำให้ผืนป่าอุดมสมบูรณ์ ประกอบด้วยสัตว์ป่า พันธ์พืช สมุนไพร และพันธุ์ไม้นานาชนิด
- ตำบลวังประจันมีถนนเส้นทางหลักที่ใช้สัญจร คือ ถนนสมันตรัฐวิถี (สายควนสตอ - วังประจัน) ทางหลวงหมายเลข ๔๑๘๔ เป็นเส้นทางหลักที่ผ่านหมู่บ้านตำบล ไปเชื่อมกับประเทศมาเลเซียใช้เป็นถนน เข้า - ออก ตำบลหมู่บ้าน ไปยังตัวอำเภอและจังหวัด
๑.๔ ลักษณะภูมิอากาศ
มีลักษณะอากาศแบบร้อนชื้น ได้รับอิทธิพลจากมรสุมตะวันตกเฉียงใต้และมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ มีฝนตกชุก จากสภาพพื้นที่ที่เป็นหุบเขา มีป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ ทำให้อากาศในตอนกลางวัน รู้สึกสดชื่น โดยเฉพาะในเขตอุทยานแห่งชาติทะเลบัน และน้ำตกต่างๆ
ภาพภูมิอากาศ แบ่งออกเป็น ๒ ฤดู คือ
๑. ฤดูร้อน มีตั้งแต่เดือนมกราคม ถึงเดือนเมษายน มีฝนตกบ้างเลกน้อยจากอิทธิพลปลายมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ
๒.ฤดูฝน เริ่มตั้งแต่เดือนพฤษภาคม ถึงเดือนธันวาคม เป็นช่วงที่มีฝนตกชุกจากอิทธิพลของลมมรสุมตะวันออกเฉียงใต้ (พ.ค.-ก.ย.) และลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ (ต.ค.-ธ.ค.)
๑.๕ พื้นที่ของตำบลวังประจัน
|
หมู่ที่ |
บ้าน |
ตารางกิโลเมตร |
ไร่ |
|
๑ |
บ้านทุ่งมะปรัง |
๒๕ |
๑๔,๓๗๕.๐๐ |
|
๒ |
บ้านเขานุ้ย |
๑๑.๕ |
๗,๑๘๗.๕๐ |
|
๓ |
บ้านวังประจัน |
๒๒.๕ |
๑๔,๐๖๒.๕๐ |
|
๔ |
| | | |
| | 
หน้าหลัก
