สำนักงาน กศน.จังหวัดสตูล

วันที่ ๒๖ มิถุนายน วันต่อต้านยาเสพติดโลก ขอให้สถานศึกษาจัดกิจกรรมรณรงค์ประชาสัมพันธ์เพื่องสร้างการรับรู้เนื่องในวันยาเสพติดโลก

ภาพยนตร์ของชนชั้นแรงงานจำนวนมากไม่มีความสุขเลย': Charlotte Regan ในภาพยนตร์เรื่อง Scrapper สีลูกกวาดของเธอ
โดย : pika เมื่อวันที่ : ศุกร์ ที่ 25 เดือน สิงหาคม พ.ศ.2566

Scrapper ละครตลกที่กำลังจะมาถึงของ สล็อต 888 Charlotte Regan ได้รับการอธิบายโดยนักวิจารณ์คนหนึ่งเหมือนกับที่ Ken Loach ได้พบกับ Wes Anderson ทันใดนั้นแมงมุมพูดได้ก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ การสลับฉากเชิงเยาะเย้ยเล็กๆ น้อยๆ ช่วยให้ตัวละครสามารถบอกกล้องได้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไรอยู่จริงๆ

“มันมาจากการไล่ตามความสนุก” รีแกนกล่าว “การดูหนังของชนชั้นแรงงานหลายๆ เรื่องที่ฉันโตมากับการดูเป็นเรื่องที่ไม่มีความสุขเลย การบาดเจ็บที่ไม่มีที่สิ้นสุด ตัวละครได้รับอนุญาตให้มีความสุขชั่วขณะหนึ่งในภาพยนตร์ทั้งเรื่อง โดยชมพระอาทิตย์ตกบนระเบียงของพวกเขา มันประมาณว่า: 'ช่างน่ารักจริงๆ สำหรับคนชนชั้นแรงงานที่ได้ชมพระอาทิตย์ตกที่ระเบียง' คุณรู้ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร”

แล้วกลับไปสู่ชีวิตเล็กๆ ที่น่าสังเวชของพวกเขาล่ะ? "ใช่. บิลกองโตกองอยู่ที่หน้าประตู ทั้งหมดนี้” ไม่ใช่ว่าเธอต่อต้านหนังเหล่านั้น รีแกนชี้แจง “พวกเขาเก่งมาก และพวกเขาก็ยังมีที่อยู่บนโลกใบนี้ด้วย ฉันแค่ไม่อยากทำมัน ฉันชอบหนังที่สนุกสนาน ประสบการณ์การชมภาพยนตร์ที่ฉันชอบก็เหมือนกับประสบการณ์ที่ฉันรู้สึกมีความสุขมากกว่าตอนที่เข้าไปข้างใน ฉันไม่อยากไปดูหนัง จ่าย 20 กิดในวันศุกร์ และรู้สึกหดหู่ใจเป็นบ้า”

บทวิจารณ์ Scrapper – ภาพชีวิตที่ไม่มั่นคงของหญิงสาวที่น่าประทับใจอย่างน่าประทับใจ
อ่านเพิ่มเติม

ความทุกข์ยากไม่ใช่ประสบการณ์ของเธอเมื่อโตขึ้น เธอใช้เวลาส่วนหนึ่งในวัยเด็กของเธออาศัยอยู่กับยายของเธอในที่ดินในอิสลิงตัน ทางตอนเหนือของลอนดอน “มันเป็นสถานที่โปรดของฉันในโลก ตอนนี้ฉันยังโหยหาความรู้สึกนั้นอยู่ ทุกคนอาศัยอยู่ในบล็อกเดียวกัน ดังนั้นคุณจึงมีเพื่อน 20 คนคอยช่วยเหลือทุกครั้งที่คุณต้องการ คุณเพียงแค่เคาะประตู คุณยายทุกคนนั่งดื่มชาบนระเบียงเพื่อดูเด็กๆ มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสถานที่ที่ปลอดภัย สถานที่ที่เต็มไปด้วยความรัก ทุกคนต่างมองหากันและกัน”

เมื่อตอนเป็นเด็กเธอรู้สึกว่าเธอมีชีวิตที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมา “คุณไม่ได้โตมากับความคิด: 'โอ้ ฉันมีน้อยกว่าคนอื่น' จริงๆ แล้วตอนนี้ฉันได้พบกับชนชั้นกลางมากมายในภาพยนตร์ที่ฉันชอบ: 'โอ้ การเลี้ยงดูของฉันแตกต่างจากของคุณ .'” การสร้างภาพยนตร์เกี่ยวกับเด็กอายุ 12 ปีทำให้เธอสามารถรักษาแสงแดดเอาไว้ได้ เธอกล่าว

Scrapper เป็นภาพยนตร์ที่รับประกันว่าจะทำให้คุณยิ้มได้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กหญิงจอมบูดบึ้งวัย 12 ปีชื่อจอร์จี้ (โลล่า แคมป์เบลล์ น้องใหม่) ซึ่งแม่เพิ่งเสียชีวิตไป ตอนนี้จอร์จี้อาศัยอยู่ตามลำพังในบ้านสภาของพวกเขา และทำหน้าที่ดูแลการปรากฏตัวของเธอให้ดี โดยโน้มน้าวให้นักสังคมสงเคราะห์เชื่อว่ามีลุงคอยดูแลเธออยู่ จากนั้นก็มาเคาะประตู เจสัน (แฮร์ริส ดิกคินสัน) พ่อของเธอ ชายหนุ่มวัย 30 ปี ซึ่งมีวุฒิภาวะทางอารมณ์น้อยกว่าลูกสาวของเขาอย่างแน่นอน

แฮร์ริส ดิกคินสัน และโลล่า แคมป์เบลล์ ใน Scrapper ภาพ: พิคเจอร์เฮาส์ เอ็นเตอร์เทนเมนท์
ภาพยนตร์เรื่องนี้มีอารมณ์ขันมากมาย และรีแกนวัย 29 ปีก็เป็นมิตรและตลกดี โปรดิวเซอร์ของเธออธิบายว่าเธอ “ค่อนข้างประหลาด” ซึ่งก็ให้ความรู้สึกถูกต้อง พ่อของ Regan เติบโตขึ้นมาในลอนดอนตอนเหนือและเป็นช่างไฟฟ้า แม่ของเธอทำงานที่ Waitrose “ไม่มีใครมีศิลปะ” แต่ประมาณเดือนละครั้งเธอจะไปที่ Odeon บนถนน Holloway Road กับพี่เลี้ยงของเธอเพื่อชมภาพยนตร์เรื่องใหญ่ “เธอแอบเข้ามาและเราจะไม่จ่ายเงิน ฉันจำได้ว่าเคยดูลอร์ดออฟเดอะริงส์กับเธอตอนที่ฉันยังเด็กเกินไป”

เมื่อเธออายุ 15 ปี Regan เริ่มถ่ายทำการโปรโมตเพลงตามท้องถนนรอบๆ อิสลิงตัน ในเวลานั้นสิ่งสกปรกเริ่มจางหายไป และเพื่อนๆ ของเธอก็ทำดนตรีกันหมด เธอจะไปที่สตูดิโอเพื่อดูการบันทึกเสียงคู่ที่ดีที่สุดของเธอ “ฉันอยากเป็นส่วนหนึ่งของโลกนั้น แต่ฉันเป็นคนเดียวที่ไม่เจ๋งพอที่จะแร็พ” เธอพูดติดตลก เธอจึงหยิบกล้องวิดีโอราคาถูกขึ้นมา

เธอกำกับโปรโมชันมากกว่า 200 รายการ บางครั้งสามหรือสี่รายการต่อวันโดยมีเงินสดอยู่ในมือ “ตอนอายุ 15, 16 ปี รู้สึกเหมือนมีเงินมากมาย ฉันอาจจะกำลังทำสิ่งที่คนรุ่นราวคราวเดียวกับฉันทำมาทำงานพาร์ทไทม์”

เธอยังถ่ายรูปปาปารัสซี่ด้านข้างอีกด้วย “ฉันจะปั่นจักรยานไปรอบๆ ลอนดอนในช่วงสุดสัปดาห์ เพราะพวกเขามักจะถ่ายทำในเมืองในช่วงสุดสัปดาห์ที่เมืองนั้นว่างเปล่า” เธอแอบถ่ายรูป Daniel Craig ใน Skyfall และฉากภาพยนตร์ Trance ของ Danny Boyle ที่นำแสดงโดย James McAvoy (พวกเขาใช้รูปถ่ายที่เธอถ่ายของ McAvoy ในรายการ Graham Norton Show ตอนที่เขาถูกสัมภาษณ์) เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในกองถ่ายภาพยนตร์ให้ความคล่องตัวแก่เธอเล็กน้อยเพราะเธอดูไม่เหมือนปาปารัสซี่คนอื่นๆ รีแกนเชื่อ “พวกเขาคิดว่าฉันเป็นเด็กน่ารักที่ชื่นชอบภาพยนตร์ และกล้องของฉันก็ห่วยเมื่อเทียบกับกล้องเลนส์ยาวทั่วไป” เธอยังคงได้รับค่าลิขสิทธิ์แปลก ๆ 50 ปอนด์จากภาพถ่ายเหตุการณ์จลาจลในลอนดอนในปี 2554

มันเป็นความเร่งรีบของปาปารัสซี่ในช่วงวัยรุ่นของเธอที่ส่วนหนึ่งทำให้เธออยากเป็นผู้สร้างภาพยนตร์: “ฉันจะดูพวกเขาสร้าง Skyfall ตลอดทั้งคืนจากระยะไกลโดยคิดว่า: 'พวกเขาทุกคนเกลียดฉัน ฉันอยากจะเป็นหนึ่งในนั้น'”

หลังเลิกเรียน เธอสร้างมิวสิกวิดีโอสำหรับรายการ Mumford & Sons และ Stereophonics และเริ่มกำกับเรื่องสั้น เธอฉายครั้งแรกที่โตรอนโตในปี 2559 และได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง Bafta ระหว่างทางเธอได้รับพี่เลี้ยง นักแสดงนีล มาสเคลล์ปรากฏตัวในภาพยนตร์สั้นสองสามเรื่องของเธอ และพาพวกเขาไปพบกับผู้กำกับเบน วีตลีย์ ซึ่งเธอยังคงติดต่อด้วย

ในปี 2017 รีแกนได้รับความสนใจจากบริษัทโปรดักชั่นของไมเคิล ฟาสเบ็นเดอร์; เขาได้ให้คำแนะนำแก่โปรดิวเซอร์ให้ค้นหา Andrea Arnold หรือ Steve McQueen คนต่อไป

อุตสาหกรรมภาพยนตร์มีความเบ้อย่างมากต่อผู้คนที่มีภูมิหลังที่มีสิทธิพิเศษ ฉันสงสัยว่า Regan เคยรู้สึกถึงอาการแอบอ้างหรือไม่ อย่างน้อยที่สุดก็รู้สึกว่าไม่เข้ากัน? เธอพยักหน้า “แน่นอนว่า เกือบๆ วันหรือในสภาพแวดล้อมการทำงานส่วนใหญ่ ฉันรู้สึกว่ามีบางอย่างที่ขาดหายไปในตัวฉันซึ่งคนอื่นๆ สามารถทำได้” นั่นเป็นเหตุผลที่เธอทำงานร่วมกับโปรดิวเซอร์คนเดียวกันและอยู่รายล้อมไปด้วยผู้คนที่เธอรู้จักมาเป็นเวลานานในกองถ่าย “เพราะพวกเขาไม่ทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้น” เธอหยุดชั่วคราว “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะบอกว่าคนในวงการนี้ทำให้คุณรู้สึกแบบนั้นโดยตั้งใจ ไม่ มันเป็นการฉายภาพของคุณเองใช่ไหม? ฉันไม่ได้พูดคุยที่โต๊ะอาหารค่ำเกี่ยวกับภาพยนตร์อาร์ตของ Curzon เลยตั้งแต่ฉันอายุ 10 ขวบ”

Regan ในกองถ่ายภาพยนตร์สั้นของเธอ No Ball Games ปี 2019 รูปถ่าย: Charlotte Regan
Scrapper ร่างแรกของเธอเป็นเรื่องราวที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เกี่ยวกับเด็กชายและยายของเขาที่พยายามหาเงินมาจ่ายให้กับพ่อค้ายา “ความรู้สึกของ Guy Ritchie” คือสิ่งที่เธอพูด จากนั้น พ่อของ Regan ก็เสียชีวิต ตามมาด้วยพี่เลี้ยงของเธอในไม่กี่เดือนต่อมา “ฉันแน่ใจว่าประสบการณ์การสูญเสียพ่อของฉันทำให้งานเขียนเปลี่ยนไป หากฉันรู้สึกประทับใจ ฉันจะอ่านทุกอย่างที่ทำได้เกี่ยวกับมัน เพื่อพยายามทำความเข้าใจ” แต่หนังสือที่เธออ่านโดยผู้ใหญ่กลับไม่ได้รับความนิยมมากนัก และ Regan พบว่าตัวเองกำลังดูวิดีโอ YouTube ของเด็กๆ ที่สูญเสียพ่อแม่ไป “ฉันชอบมุมมองที่มหัศจรรย์ของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้”

เมื่อพูดถึงการคัดเลือกนักแสดง รีแกนเองก็กำลังมองหาคนใหม่ ซึ่งเป็นผู้ที่ไม่เป็นมืออาชีพในการเล่นจอร์จี้ เด็กอายุ 12 ปีจอมกระท่อนกระแท่น “ฉันไม่อยากเดินไปตามเส้นทางโรงเรียนการละครที่มีคนแสดง โดยเฉพาะกับภาพยนตร์ชนชั้นแรงงาน” ในเดือนมีนาคม ปี 2021 มีเทปบันทึกตัวเองมาจากโลล่า แคมป์เบลล์ วัย 10 ขวบ พูดคุยเกี่ยวกับเรื่องการเสพติดสินค้าราคาถูกในบ้าน “ฉันไม่คิดว่าเธอจะทำอะไรที่ฉันขอให้เธอทำในช่วงบรีฟ” Regan กล่าวพร้อมหัวเราะ “แต่เธอเป็นเวทย์มนตร์”

Regan บอกกับโปรดิวเซอร์ของเธอว่าเธอได้พบ "คนนั้น" ปัญหาคือเมื่อโลล่ามาถึงลอนดอนเพื่อคัดเลือกนักแสดง เธอก็ปิดปากเงียบ “เธอคงไม่สบตาเราหรอก เธอไม่สบายจริงๆ” Regan และโปรดิวเซอร์ของเธอไม่อยากยอมแพ้ ใช้เวลาสามเดือนต่อมาขับรถไปที่บ้านของ Lola ในเฮิร์ตฟอร์ดเชียร์ในบ่ายวันพุธ ดื่มชาและแสดงด้นสดเล็กๆ น้อยๆ “ในที่สุดเธอก็ถือว่าเราคู่ควรกับมิตรภาพของเธอ” Regan กล่าว

เธอค่อยๆ แนะนำโลล่าให้รู้จักกับทีมงานคนสำคัญ “ฉันอยากให้เธอมีคนห้าคนในกองถ่ายที่เธอสามารถมองด้วยได้ นั่นไม่ใช่คนแปลกหน้า” แต่จนถึงวันแรกของการถ่ายทำมันก็สัมผัสและผ่านไปได้ ในการซ้อมกับพ่อของเธอบนหน้าจอ บทพูดออกมาเป็นเสียงเรียบและโมโนโทน “เธอคงไม่ได้แสดงจริงๆ”

นั่นคงจะเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวใช่ไหม? Regan พยักหน้าและยิ้ม “แต่โลล่าเคยพูดกับฉันว่า ‘อย่ากังวล ฉันจะทำมันในวันนั้น’” เธอหยุดชั่วคราว “และท้ายที่สุดแล้ว ฉันคิดว่าประสบการณ์ของเธอสำคัญกว่าภาพยนตร์ คุณรู้ไหมว่าฉันหมายถึงอะไร? เช่นเราไม่ได้ช่วยชีวิต ฉันอยากให้ประสบการณ์ของโลล่าเป็นเรื่องที่ดีมากกว่า”

ตามคำพูดของเธอ ในวันแรกของการถ่ายทำ โลล่าเปิดสวิตช์ Regan ส่วนใหญ่เก็บซ่อนลูกเรือไว้จากดวงดาวขนาดไพน์ของเธอ ซ่อนตัวอยู่ในรถตู้ หรือซ่อนอยู่ตรงหัวมุมถนน เพื่อไม่ให้เป็นการข่มขู่เธอ ในท้ายที่สุด ปัญหาเดียวของ Lola คือการจัดเลี้ยง: “เธอจะกินเฉพาะ Greggs หรือ McDonald’s เท่านั้น”

เธอยังคงติดต่อกับลอล่าอยู่ เธอเสริม “เมื่อเร็วๆ นี้เราไปเลโก้แลนด์ แต่เธอแก่เกินไปแล้วสำหรับมัน เธอเป็นเหมือน: 'นี่มันไม่เจ๋งเลย'”

การต่อสู้ครั้งใหญ่ที่สุดของ Regan คือการได้ตกแต่งภายนอกบ้านในที่ดินของสภาใกล้กับป่า Epping ที่ซึ่ง Scrapper ถูกถ่ายทำด้วยเฉดสีพาสเทลสีลูกกวาด ทำไมเธอถึงตั้งใจจะสร้างที่ดินสีรุ้งขนาดนี้? “คุณไม่สามารถพึ่งพาสภาพอากาศได้ ถ้ามันทำให้โกรธทั้งการถ่ายทำ มันก็คงจะดูน่ากลัว”

มันทำให้ฉันนึกถึงเรื่องราวที่ฉันเล่าให้ฟังโดยเพื่อนที่เติบโตในเมืองแฮกนีย์ บนถนนที่ไมค์ ลีห์ถ่ายทำเรื่อง Naked เขาเฝ้าดูช่างตกแต่งฉากพยายามเพิ่มเชื้อราสีดำปลอมออกไปข้างนอกบ้านเพื่อทำให้บ้านดูเยือกเย็นมากขึ้น Regan ได้ทำสิ่งที่ตรงกันข้าม โดยทำให้ที่ดินของสภาดูเหมือนชายทะเล “นั่นเป็นวิธีที่คุณจำได้ใช่ไหม คุณโตมาที่นั่น และเป็นสถานที่ที่ดีเยี่ยม ดีกว่าแฟลตหรูในลอนดอน มันเหมือนกับการใช้ชีวิตในค่ายวันหยุด เหมือนอาศัยอยู่ที่ Butlin’s และมีเพื่อนๆ อยู่รอบๆ” https://betplay569.com/

เข้าชม : 83