สำนักงาน กศน.จังหวัดสตูล

วันที่ ๒๖ มิถุนายน วันต่อต้านยาเสพติดโลก ขอให้สถานศึกษาจัดกิจกรรมรณรงค์ประชาสัมพันธ์เพื่องสร้างการรับรู้เนื่องในวันยาเสพติดโลก

ระดับแอนติบอดีจากวัคซีน mRNA ที่สำคัญของ COVID-19
โดย : yaya เมื่อวันที่ : อังคาร ที่ 7 เดือน มีนาคม พ.ศ.2566

ระดับแอนติบอดีจากวัคซีน mRNA ที่สำคัญของ COVID-19 มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพของโดสเสริม ประเมินการตอบสนองของภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ก่อนเพื่อเพิ่มปริมาณของวัคซีนป้องกันโรคโคโรนาไวรัส 2019 (COVID-19) ของ Messenger นักวิจัยยังตรวจสอบด้วยว่าประสิทธิภาพของวัคซีนที่ได้รับการปรับปรุงใหม่นั้นดีกว่าวัคซีนจากบรรพบุรุษหรือไม่
ในบรรดาวัคซีน COVID-19 ประเภทต่างๆ ที่ได้รับการพัฒนาอย่างรวดเร็วหลังจากเกิดโรคระบาด วัคซีน mRNA-1273 และ BNT162b2 ของอนุภาคนาโนที่มีไขมันเกาะอยู่ เช่น วัคซีน Moderna และ Pfizer-BioNTech mRNA-1273 และ BNT162b2 ตามลำดับ มีประสิทธิภาพอย่างมีนัยสำคัญในการจำกัดความรุนแรง ของการติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2 (SARS-CoV-2) กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง เว็บบาคาร่า
ในขณะที่การแพร่ระบาดของโควิด-19 ยังคงดำเนินต่อไปพร้อมกับการเกิดสายพันธุ์ย่อยของ Omicron ซึ่งมีการกลายพันธุ์ใหม่ที่เพิ่มการหลบหนีของภูมิคุ้มกัน ทั้ง Moderna และ Pfizer-BioNTech ได้เปิดตัววัคซีนเสริมที่ได้รับการอัพเกรด รวมถึงวัคซีน mRNA แบบไบวาเลนต์โดย Moderna ที่เข้ารหัสโปรตีนขัดขวางของบรรพบุรุษ SARS- สายพันธุ์ CoV-2 รวมถึงตัวแปรย่อย Omicron
แม้จะมีการใช้วัคซีนอนุภาคนาโน mRNA-lipid อย่างแพร่หลาย แต่ก็ยังขาดความเข้าใจว่าภูมิคุ้มกันก่อนหน้าจากวัคซีน mRNA สามารถมีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพของวัคซีนเสริม mRNA หรือไม่ แม้ว่างานวิจัยบางชิ้นรายงานว่าวัคซีนเสริม mRNA แบบไบวาเลนต์กระตุ้นการป้องกันสายพันธุ์ Omicron ได้ดีกว่าวัคซีน mRNA หลัก แต่การศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันที่เกิดจากวัคซีนเสริมต่อ Omicron นั้นไม่สูงกว่าวัคซีนเดิมอย่างมีนัยสำคัญ การพิจารณาว่าภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ก่อนส่งผลต่อประสิทธิภาพของวัคซีนเสริมอย่างไรเป็นสิ่งสำคัญในการกำหนดกลยุทธ์สำหรับการฉีดวัคซีนเสริม
ในการศึกษาปัจจุบัน นักวิจัยได้ตรวจสอบผลกระทบของภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ก่อนต่อ SARS-CoV-2 ต่อประสิทธิภาพของวัคซีนเสริม mRNA COVID-19 การศึกษานี้รวมกลุ่มบุคคลที่ได้รับวัคซีน Moderna หรือ Pfizer-BioNTech อย่างใดอย่างหนึ่งที่ไม่เคยสัมผัสกับ SARS-CoV-2 เช่นเดียวกับบุคคลที่เคยติดเชื้อ SARS-CoV-2 ที่ได้รับหนึ่งและสองครั้งของ วัคซีน mRNA
มีการสำรวจกลไกที่ประสิทธิภาพของปริมาณวัคซีน mRNA เสริมที่ได้รับผลกระทบจากภาวะซีโรโพสิตีที่มีอยู่ก่อนแล้วในหนูทดลอง ตัวอย่างพลาสมาของมนุษย์ที่จับคู่กับผู้บริจาคจากบุคคลที่ได้รับการฉีดวัคซีนและไม่ได้รับวัคซีนถูกถ่ายโอนไปยังหนูไร้เดียงสา ซึ่งได้รับวัคซีน mRNA หนึ่งโดสที่เข้ารหัสโปรตีนขัดขวาง SARS-CoV-2 การตรวจด้วยเอนไซม์ที่เชื่อมโยงกับอิมมูโนซอร์เบนต์แอสเซย์ (ELISA) ถูกใช้เพื่อตรวจสอบและแยกแยะระหว่างแอนติบอดีของหนูและแอนติบอดีที่ได้มาจากมนุษย์
หนูยังถูกเตรียมด้วยโดสของวัคซีนจากบรรพบุรุษและเพิ่มด้วยวัคซีนจากบรรพบุรุษแบบโมโนวาเลนต์หรือวัคซีน Omicron BA.1 การทดลองนี้ดำเนินการด้วยวัคซีนที่คล้ายคลึงกันทั้งแบบไพรม์และโดส ทั้งจากบรรพบุรุษหรือโอไมครอน BA.1จากนั้นจึงวัดปริมาณเซลล์พลาสมาเพื่อหาการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันของร่างกายในระยะยาวต่อวัคซีนแต่ละชนิด เปรียบเทียบระดับการป้องกันของวัคซีนบรรพบุรุษหนึ่งโด๊สและวัคซีนโอไมครอนชนิดโมโนวาเลนต์
นอกจากนี้ หนูยังได้รับการรักษาด้วยส่วนผสมของโมโนโคลนอลแอนติบอดีที่ทำให้เป็นกลางซึ่งกำหนดเป้าหมาย epitopes โปรตีนขัดขวางของ SARS-CoV-2 ที่แตกต่างกัน จากนั้นสร้างภูมิคุ้มกันด้วยวัคซีน mRNA หนึ่งโดส การทดสอบความเป็นพิษต่อเซลล์ของเซลล์ที่ขึ้นกับแอนติบอดีถูกนำมาใช้เพื่อตรวจสอบว่าแอนติบอดีที่ทำให้เป็นกลางลดประสิทธิภาพของวัคซีน mRNA หรือไม่

mRNA ของผู้รายงาน luciferase ที่อยู่ในอนุภาคนาโนของไขมันถูกใช้เพื่อหาปริมาณการแสดงออกของแอนติเจนในแหล่งกำเนิดในกรณีที่ไม่มีหรือมีภูมิคุ้มกันก่อนหน้า นอกจากนี้ยังใช้พลาสมาจากหนูที่ได้รับวัคซีนในการศึกษาการสร้างภูมิคุ้มกันเพื่อตรวจสอบบทบาทของภูมิคุ้มกันของร่างกาย ผลกระทบของภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ก่อนต่อการตอบสนองต่อวัคซีน mRNA ได้รับการทดสอบโดยใช้วัคซีนป้องกันโรคภูมิคุ้มกันบกพร่องของมนุษย์ (HIV)
ผลลัพธ์ภูมิคุ้มกันของวัคซีน mRNA ได้รับอิทธิพลจากระดับของแอนติบอดีที่มีอยู่ก่อน ในกลุ่มบุคคลที่ได้รับ mRNA-1273 หรือ BNT162b2 ขนาดไพรม์ พบว่ามีระดับแอนติบอดีที่สูงขึ้นหลังจากได้รับยาเสริมในบุคคลที่มีระดับแอนติบอดีต่ำกว่าก่อนได้รับยาเสริมการศึกษาการสร้างภูมิคุ้มกันในหนูยังเผยให้เห็นว่าแอนติบอดีที่มีอยู่แล้วได้ล้างแอนติเจนของวัคซีนอย่างรวดเร็วจากโดสเสริมผ่านกลไกที่ขึ้นกับภูมิภาคที่แตกตัวเป็นผลึก (Fc) สิ่งนี้ลดความพร้อมใช้งานของแอนติเจนหลังจากให้ยาเสริมเพื่อการตอบสนองของ B-cell ที่สำคัญแม้ว่าผลการศึกษาไม่ได้หมายความว่าการฉีดวัคซีนเสริมไม่ได้ผล แต่ก็ยากที่จะปรับปรุงการตอบสนองของแอนติบอดีต่อวัคซีนหลังจากที่การตอบสนองเหล่านี้ถึงระดับหนึ่งแล้ว นอกจากนี้ แม้ว่า การรักษา ด้วย convalescent plasmaสามารถลดประสิทธิภาพของวัคซีน mRNA เสริมได้ แต่การทำให้โมโนโคลนอลแอนติบอดีเป็นกลางไม่ส่งผลต่อการตอบสนองต่อ mRNA boostersวัคซีนไบวาเลนต์มีประสิทธิภาพมากกว่าเมื่อเทียบกับวัคซีนสายพันธุ์โอไมครอนเมื่อเทียบกับวัคซีนจากบรรพบุรุษ นอกจากนี้พบว่าวัคซีน Omicron ขนาดเดียวที่ให้การป้องกันสูงกว่าวัคซีนจากบรรพบุรุษอย่างมีนัยสำคัญ
ข้อสรุปโดยรวมแล้ว ผลลัพธ์บ่งชี้ว่าภูมิคุ้มกันที่มีอยู่ก่อนจากไพรม์โดสลดประสิทธิภาพของวัคซีนเอ็มอาร์เอ็นเอในโดสเสริม สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่าช่วงเวลาที่นานขึ้นระหว่างปริมาณ mRNA ของไพรม์และบูสเตอร์นั้นมีประโยชน์ เนื่องจากจะทำให้ระดับแอนติบอดีลดลง นอกจากนี้ยังแนะนำให้เว้นระยะห่างระหว่างการรักษาด้วย convalescent plasma และ booster นานขึ้นเช่นเดียวกัน https://meehay569.com/

เข้าชม : 81